رحمان خیری ۲۶ساله متولد تهران بود که رژیم جنایتکار خمینی او را در دهم آذر۱۳۶۲ به‌شهادت رساند.
دهم آذر سال۶۲ بود یکی از شبهای ماه پاییز، آن‌شب دنبال رحمان بودند پاسدارها محل قبلی او را میدانند. ولی آن شب رحمان را در آنجا پیدا نمی‌کنند با کلی پرس و جو از فالانژهای محل به برخی از محلهایی که احتمال حضورش را می‌دادند می‌روند باز هم آدرس می‌گیرند و دست آخر به خانه یکی از اقوامش می‌رسند. یعنی در واقع همان خانه‌ای که رحمان در آن حضور داشت.
ساعت ۱۲۳۰ بعد از نیمه شب بود رحمان که متوجه می‌شود خانه لو رفته به طبقه بالا که خانواده دیگه‌ای زندگی میکردند میرود و از آنها میخواهد که آنها او را پسر خودشان معرفی کنند اما با حمله وحشیانه مزدوران و پاسداران، صاحبخانه هول می‌شود و پاسدارها شک می‌کنند و رحمان دستگیر می‌شود موقع انتقال او به خودرو، وسط راه‌پله رحمان از فرصت استفاده کرده و فرار می‌کند. درگیری و تعقیب و گریز شکل می‌گیرد و پاسداران شروع به شلیک می‌کنند. رحمان بعد از یک ساعت در حلقه محاصره پاسدارها در آخرین لحظات حیاتش در خون می‌غلطد.
قسمتهایی از وصیت‌نامه پرشور مجاهد قهرمان رحمان خیری را در این ویدئومی‌شنویم
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر