مجاهد شهید علی پناه مرادی

مجاهد  شهید علی پناه مرادی

محل تولد: تهران-

شغل - تحصيل: -

سن: 0

محل شهادت: ترکیه

زمان شهادت: 1374

مجاهد شهید علی مرادی

مرگی در اوج شرف و افتخار

مجاهد شهید، علی مرادی، در نازی‌آباد تهران چشم به‌جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این محله به پایان رساند. زندگی در میان مردم نازی‌آباد و آشنایی با درد و رنج مردم این منطقه، از او فردی صبور، مقاوم و جدی ساخته بود. او در دوران قیام ضد‌سلطنتی از جمله افرادی بود که در این محله در سازماندهی کلیه تظاهرات و راهپیماییها نقشی فعال داشت.

پس از پیروزی قیام ضد‌سلطنتی، او و برادرش، مجاهد شهید حسین مرادی، جزء اولین کسانی بودند که به‌انجمن هواداران مجاهدین خلق پیوسته و در صفوف پرشور میلیشای محلات جنوب تهران به‌فعالیت پرداختند. بسیاری از مردم گود عربها و دروازه غار تهران، علی و برادر کوچکترش را به‌خوبی به‌یاد دارند.

در سال60 توسط دژخیمان رژیم ضدبشری دستگیر و شکنجه شد، ولی به‌دلیل این که نتوانستند او را شناسایی کنند و از او مدرکی به‌دست آورند. پس از مدتی آزاد شد.او که ارتباطش با سازمان قطع شده بود ،در سال62 مجبور به ترک وطن شد و به‌ترکیه رفت، در آن‌جا فعالیتهایش را با انجمن دانشجویان مسلمان ترکیه ادامه داد. از آن پس دیگر رابطه‌اش با سازمان قطع نشد. علی مرادی سرانجام ، هنگام مقابله با هجوم مزدوران زبون خمینی قهرمانانه ایستاد و از مجاهد خلق زهرا رجبی، شهید بزرگ دفاع از حقوق پناهندگان، دفاع کرد و خود در اوج شرف و افتخار به‌کهکشان جاودانه فروغها پیوست.

پیکر پاک مجاهد شهید علی مرادی، به‌منطقه مرزی منتقل شد و طی مراسم و آئینهای ویژه نظامی در مزار مروارید و کنار جاودانه ‌فروغهای آزادی به‌خاک سپرده شد.شهید علی مرادی پیش از این درنامه ای به رئیس جمهور برگزیده مقاومت این گونه نوشت :

«خواهر مریم؛

قبل‌از این‌که قلمفرسایی کنم، نامه خودم را به‌نام نامی سرزمینمان ایران و به‌نام مسعود شروع می‌کنم. ضمن عرض ادب، امیدوارم خوشنود و خرسند باشید. این اولین آرزوی قلبی من‌است…

خواهرم، رهبرم، رئیس جمهور عزیزم،‌خسته‌ نباشید و همیشه جاوید و سلامت باشید. فقط این را عرض کنم که همیشه و همه‌جا در کنارتان خواهم بود و با آخرین قطره خونم از شما حمایت خواهم کرد و برای بردن شما به ایران از هیچ کاری دریغ نخواهم کرد.

هرچند مرا در دوجهان بیش‌و کمی نیست

با وصل توام در دوجهان هیچ غمی نیست

…با هستی خود می‌خرم امروز اگر هست

جایی که درآن نام وجود و عدمی نیست …

با تقدیم شایسته‌ترین احترامات

علی مرادی‌ـ‌استانبول‌20دی74"