مجاهد شهید حبیب خبیری کاپیتان تیم ملی فوتبال

مجاهد قهرمان حببیب خبیری سال ۱۳۳۴ در یکی از محلات فقیرنشین تهران به دنیا آمد.

حبیب قهرمان از سال۱۳۵۵ با سازمان‌مجاهدین و آرمانهای توحیدی و مردمی آن آشنا گردید.‌ به موازات درخشش در میدانهای ورزشی، به‌فعالیتهای سیاسی نیز ادامه داد و همراه با سیل خروشان خلق در قیام ضدسلطنتی شرکت نمود و بارها تا مرز شهادت پیش رفت.‌پس‌از پیروزی قیام در ارتباط مستقیم با سازمان قرار گرفت و به ‌جرگه هواداران مجاهدین پیوست و ازآن‌پس، هیچ‌گاه از هواداری و کمک به‌مجاهدین دریغ نورزید. ‌رژیم ضدمردمی خمینی که از مواضع انقلابی او و فعالیتهای سیاسیش در ارتباط با مجاهدین خلق آگاهی یافته بود، سرانجام در سال۵۹ او را از تیم ملی فوتبال ایران حذف نمود.

مجاهد شهید حبیب خبیری در مردادماه سال۶۲ توسط گروهی از بدنامترین عناصر سپاه پاسداران دستگیر و روانه زندان اوین شد. نزدیک به یک سال زیر شکنجه بود تا حاضر به ندامت و مصاحبه تلویزیونی شود و به آرمانهای مجاهدین پشت کند، اما این قهرمان بزرگ ملی، تا آخرین لحظه بر آرمانهای انقلابی و توحیدی خود پافشاری کرد و سرانجام در ۳۱خرداد سال۱۳۶۳ توسط لاجوردی دژخیم، اعدام شد و نامش بر بالاترین قله شرف و افتخار ورزشکاران ملی ایران جاودانه شد. 

مجاهد قهرمان حبیب خبیری که به‌هنگام شهادت ۲۹سال داشت در یکی از محلات فقیرنشین جنوب تهران به‌دنیا آمد و از همان‌آغاز، خلق و خوی مردمی‌اش را از توده‌های محرومی آموخت که با آنها زیست، برای آنها توپ زد و با عشق آنها جان باخت.
حبیب، تنها یک قهرمان نام‌آور دنیای ورزش نبود. راه و رسم مردمی او، که میراثی از سنت جوانمردی و مردم‌دوستی امثال جهان‌پهلوان تختی بود، از او قهرمانی فروتن، صمیمی و فداکار ساخته بود. با همین روحیه بود که حبیب قهرمان پس‌ازعبور پیروز و سرفرازاز میدانهای ورزشی از پله‌های افتخار و شرف خلق بالا رفت و در اوج اوج، به‌خاطر دفاع از آرمانهای توحیدی سازمان‌مجاهدین خلق ایران، بر بالاترین قله شرف و افتخار ورزشکاران ملی ایران جاودانه شد. 

در سالگرد شهادت این قهرمان سرفراز ملی، یاد او را گرامی می‌داریم و بر ادامه راهش پای می‌فشریم.

اینک، زیباترین صدا، در میهن من

آواز مغرور مردانی ا‌ست بی‌شکست

که از دروازه مرگ می‌گذرند.

مردانی که پیش‌از مرگ، آینده را زیسته‌اند