با سرکوب خونین تظاهرات ۳۰خرداد و شروع عصر اعدامهای وحشیانه، خمینی ضدبشر آخرین ذرات آزادی را نابود کرد. آن‌چنان‌که از فردای ۳۰خرداد به‌زبان دیگری می‌بایست با او سخن گفت. این زبان مقاومت انقلابی است، که از فردای ۳۰خرداد، مشروع و ضروری گردید. اگر وارد مبارزه قهرآمیز نمی‌شدیم، به‌جای موج مقاومت و سرسختی بیشتر، شاهد موج ندامت و خیانت بودیم ”. ندامت و خیانتهایی که دیگر نه جنبه فردی بلکه جنبه خطی و سیستماتیک نیز در آنها کاملاً چشمگیر می‌بود“.
بعد از فردای ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ خمینی دجال روند انحصار طلبی را شروع و بتدریج هرگونه آزادی بیان و فعالیت سیاسی را منحصر به اوباش حزب‌اللهی کرد. درست برخلاف آنچیزیکه قبل از تکیه بر قدرت وعده داده بود.
خمینی اما از همان ابتدا ریل سرکوب قهر آمیز مجاهدین را آغاز کرد . مجاهدین فقط یک خواسته داشتند: قطره‌ای از آزادی
در طول ۲۷ ماه فعالیت سیاسی مجاهدین حدود ۵۴ تن از آنها حین فروش کتاب و نشریه بدست چماقدارن خمینی بشهادت رسیدند که در میانشان نوجوانان دانش آموز نیز وجود داشت.
مجاهدین، باگذشتن از حق مشروع دفاع از خود و شلیک‌نکردن حتی یک گلوله، وفاداری خودشان را به‌آزادی به‌اثبات رساندند، این‌بارهم وقتی با ضرورت مقاومت انقلابی و خونین مواجه شدند در پذیرش مسئولیت آن با فدای همه‌چیزشان لحظه‌یی تردید نکردند. میدانهای رزم را یکی پس‌از دیگری تجربه کردند و بهای آزادی و وفاداری به‌خلق را با سنگین‌ترین قیمت ممکن پرداختند.
در سالروز ۳۰ خرداد سال ۶۰ یکبار دیگر با درود به روان پاک شهدایی که به بهای خون خود تلاش کردند فضای سیاسی این مملکت را مسالمت‌آمیز نگهدارند و در روزهایی که قیام بزرگ مردم ایران می‌رود تا طومار حیات ننگین آخوندهای جنایتکار را برای همیشه درهم بپیچد و به زباله‌دان تاریخ بیاندازد، برای آزادی مردم و آبادی میهن، تجدید پیمان می‌کنیم.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر