مسعود خوش‌مرام سال ۱۳۴۳ در تهران متولد شد. مسعود فعالیت خودش را در ارتباط با سازمان مجاهدین از سال۵۸ شروع کرد. به دلیل ظرفیت و توان بالایی که در مسئولیت‌پذیری از خود نشان داد مأموریتها و فعالیتهای مختلفی به او محول می‌شد. در درگیریهای سالهای ۵۸ و ۵۹ مثل شیر جلوی فالانژهای خمینی می‌ایستاد، و در کار با دیگر هم‌سنگرانش خیلی پرشور و بانشاط بود. او بیشتر روزهای جمعه را به کوه می‌رفت و این جمله محمدآقا را خیلی تکرار می‌کرد: «کوه، سینه‌اش برای انقلابیون همیشه بازه!» به لحاظ امکانات رفاهی وضعشون خوب بود و مسعود می‌توانست یک زندگی بی‌دردسر و عادی داشته باشد؛ اما به‌رغم همه اینها از ادامه فعالیتش در ارتباط با سازمان دست برنداشت. مسعود شیفته این راه و آرمان مجاهدین خلق ایران بود و همین هم منجر به دستگیری او در سال۶۰ و شهادتش شد او هنگام شهادت تنها ۱۷سال داشت.
یکی از همرزمانش می‌گوید: «وقتی در بیرون زندان بودم یکی از کارهایمان این بود که نیمه شب به قبرستان می‌رفتیم و زمین را می‌کندیم، بچه‌های اعدامی را شناسایی می‌کردیم و از اجساد آنها عکس می‌گرفتیم. برای اینکه سندی از جنایاتی که این رژیم بر سر مردم ما آورد داشته باشیم.»
